таған

I

зат. зоол. Мойны бозғылт, өзі қара түсті, кішірек келген жыл құсы; ұзақ (грач). Қараторғайлар мен көк жағал т а ғ а н д а р да көктем түнінің маужыраған шуағына рақаттанғандай өздерінше мәзмейрам (Көкшетау правдасы, 19. 04.1968). Т а ғ а н – бұл алақарғадан кішілеу, мойны бозғылт, қалған жері қара. Ерте көктемде ұшып келеді (Қазақстан пионері, 24.04.1971, 2).

II

ет. Етіктің табаны таймасын деп арнайы жасалған немесе резинкадан қағылған бедер, бүртік. Ұлтанында әлі желініп бітпеген үш бүртік, өкшесінде резинканың өзінен шығарылған т а ғ а н ы бар (Ж. Мусин, Туған үй., 200).

III

зат. жерг. Бір нәрсеге қоюға арналған, үсті тегіс текшелік; тумбочка. Араларында қытай масатысымен күлтелендіріп жабылған аласа т а ғ а н тұр. Т а ғ а н н ы ң үстінде – ақ патшаның суреті (Ә. Кекілбаев, Елең-алаң, 405).